Motivo do jrandirmo apuro que pasei co tema do conexo (refiérome a Festa da Anllada, que nadie pense mal, dior mío) pero ó mirmo tiempo a esperencia tan juachi que me fixo ver a tanta xentiña pendientes de min, decidín dar o sejundo paso.
Antes da primeira atuación oficial no Cansino da Estrada surje lo sijiente: Falei cun tipo moi sufrido el, nada terá que ver que sea do Atlético, tamén... o noso Luíño, diretor da secuela de teatro da Estrada. Conteille a pinícula e funlle moi sincero: -Luíño, necesito perder esta verjuenza que teño, dior mío... no lo puedo pasar tan malirmo cuando me ponjo a hacer unha das cousas que máis me justan: facer que o personal se ría un pouqueniño comijo... -díxome o diretor: nada, non te preocupes, que che parece o tema de Forlán?... Eu ó Quique Flores este chimpabao fóra, ti non?... Non sei se nos levarán ó Kun Ajuero... Viches o partido de onte? Eu no descanso marchei pa casa de aburrido, xa!... Qué cajada de Perea! (Si, xa sei que o Perea siempre fai ijual, pero casoalmente neste caso no decía por unha canción do Fran o cantante, se non polo xojador do Atlético)... -Bueno, e afuera aparte, tamén me dixo que non me preocupara que se acababa de dar baixa aljén e que xa tiña sitio... -Perfeto, lojo. Alí nos veremos.
Antes da primeira atuación oficial no Cansino da Estrada surje lo sijiente: Falei cun tipo moi sufrido el, nada terá que ver que sea do Atlético, tamén... o noso Luíño, diretor da secuela de teatro da Estrada. Conteille a pinícula e funlle moi sincero: -Luíño, necesito perder esta verjuenza que teño, dior mío... no lo puedo pasar tan malirmo cuando me ponjo a hacer unha das cousas que máis me justan: facer que o personal se ría un pouqueniño comijo... -díxome o diretor: nada, non te preocupes, que che parece o tema de Forlán?... Eu ó Quique Flores este chimpabao fóra, ti non?... Non sei se nos levarán ó Kun Ajuero... Viches o partido de onte? Eu no descanso marchei pa casa de aburrido, xa!... Qué cajada de Perea! (Si, xa sei que o Perea siempre fai ijual, pero casoalmente neste caso no decía por unha canción do Fran o cantante, se non polo xojador do Atlético)... -Bueno, e afuera aparte, tamén me dixo que non me preocupara que se acababa de dar baixa aljén e que xa tiña sitio... -Perfeto, lojo. Alí nos veremos.
Chejou o día da reunión e alí estaban a profiña a nosa Anabeliña e os alunos e alunas sijientes in alfabetic order: Adiña, Antiíña, Anxeliña, Bejoñiña, Celestiña, Chusiña, Eviña, Finiña, Loliña, Loreniña, Luquiñas, Manoliño de Loliña, Maricarmiña, Merchiña, Monsiña, Nataliña, Pabliño, Roziíño, Salidiña (de nombre, de estado son todas, máis ou menos), Toniño e Vanesiña. Tamén enjado no jrupo a Luíño, o diretor, Joseíño de Carcasía o ténico do Teatro (un tipo con moitas luces) e, aínda que se incorporou máis tarde, ó noso profiño Noniño, especialista en "clownacións".
Xa vos dades de cuenta de que o personal que había metía aljo de miedo e non había moito por onde collelo, pero como a miña necesidá era jrande, arrierjeime, boteille un feije de valor e apunteime ijual.
Derde aquí mis más ajradecidos ajradecimientos a estos mis compañeiros e compañeiras da secuela, que antes da atución do Cansino, fixéronme en dúas ocasións de público e máis de críticos, o que me fixo un jrandirmo bien porque tódalas recomendacións me valeron. En especial á nosa profiña Anabeliña... que, ó contrario do piloto do avión de "A miña Patriación", esta mujeriña lo ve todito, todito... a min, pódese decir que me lo vio pero todito y a la virjen. Cando acabaron os alunos de facerme a crítica, empezou ela, dior mío... e tiña unha libreta enteira de arriba a abaixo (e cuadriculada, non pautada... metía miedo como disparaba, jasús, jasús, e jasús!). Ajora, falando en serie, pa min fou unha auténtica lotería pasar antes de nada por ese "colador". Derde aquí también un feije de bicacións for ella.
Derde aquí mis más ajradecidos ajradecimientos a estos mis compañeiros e compañeiras da secuela, que antes da atución do Cansino, fixéronme en dúas ocasións de público e máis de críticos, o que me fixo un jrandirmo bien porque tódalas recomendacións me valeron. En especial á nosa profiña Anabeliña... que, ó contrario do piloto do avión de "A miña Patriación", esta mujeriña lo ve todito, todito... a min, pódese decir que me lo vio pero todito y a la virjen. Cando acabaron os alunos de facerme a crítica, empezou ela, dior mío... e tiña unha libreta enteira de arriba a abaixo (e cuadriculada, non pautada... metía miedo como disparaba, jasús, jasús, e jasús!). Ajora, falando en serie, pa min fou unha auténtica lotería pasar antes de nada por ese "colador". Derde aquí también un feije de bicacións for ella.
Jracias e hasta o sijiente capítulo. Derde A Estrada, Manolo do Atlético al aparato, dior mío!
A min gustoume terte de compañeiro na escola porque me parto de risa contigo.
ResponderEliminarDebo puntualizar, como posible nova incorporación como periodista, Dior mío que nervios, que eu empecei despois de ti, el/la más joven del jrupo sijo siendo yo!!Chincha!!
ResponderEliminarAnxeliña, como siempre diolopaje for llú. Natalíña... non che vou decir demasiado por eso de non ferir tus sentimientos, dior mío, que eu non son de esos. Que vas dedir ti, se te collemos xa porque nos dabas un feije de pena, jasús, jasús... e todo jracias ó alcalde de Rivela, o noso Vilaboa, que tuvo que poñer unha chea de pasta por ti... Ah! Que no no sabías? Huy, perdón... E lojo non te das de cuenta de que Lueiro e máis Anabeliña cambiaron de coche jracias a ti...? Tes suerte de que a min non me justa falar, que se noooooooon...
ResponderEliminargracias por poñer o enlace do meu blog aquí.
ResponderEliminar